Agrotopia е најголемата европска јавна зграда за урбано производство на храна

Бироата Meta Architectuurbureau и Van Bergen Kolpa Architecten се проектанти на Agrotopia, стаклена градина во Белгија поставена на кровот на земјоделскиот пазар за да се создаде урбан центар за производство на храна.

Сместена во градот Roeselare, Agrotopia е најголемата европска јавна зграда за урбано производство на храна и ќе се користи и за одгледување храна и за едукација на јавноста за земјоделството, пишува Dezeen.

Стакленикот од 9.500 квадратни метри е изградена на врвот на аукцискиот пазар за земјоделски производи REO Veiling. Нарачан е од REO Veiling заедно со Фламанскиот институт за истражување за земјоделство и хортикултура Inagro.

Внатре, Agrotopia е поделена на четири климатски зони за да се овозможи одгледување на голем број различни видови овошја и зеленчук. Објектот има и истражувачки капацитети и едукативна патека за пошироката јавност.

Архитектите создале „box-in-box“ простори во топлиот и влажен стакленик, со што е овозможено просторите наменети за истражување и образование да имаат посоодветна клима за вработените.

Однадвор, Agrotopia иззглрда како кохезивна стаклена градина која Meta Architectuurbureau ја опишуваат како „горда, проѕирна скулптура од челик и стакло“.

Фасадата на која е поставен влезот во објектот е вертикално фасетирана и формирани се еркери со широки скали кои се протегаат по должината на зградата.

Скалите водат до плоштадот за урбана хортикултура, кој претставува појдовна точка за посетителите во центарот.

Објектот има и стаклена градина со двојна висина, проектирана за вертикално одгледување на високи растенија. Овој дел има хоризонтална фасетирана конструкција за која проектантите велат дека гарантира поволна сончева светлина неопходна за земјоделските култури.

Во подножјето на градината се наоѓаат силоси во кои се складира дождовницата од кровот, која се користи за наводнување на стаклена градина.

Одводнувањето од наводнувањето исто така се рециклира и повторно се користи во стаклена градина, додека греењето доаѓа од преостанатата топлина од блиската печка за согорување отпад, создавајќи го она што архитектите го нарекуваат „кружна симбиоза со градот“.