Порта3 – градежништво, архитектура и екологија Порта3 – градежништво, архитектура и екологија

ИДЕЈА-РЕАЛИЗАЦИЈА Мнозинството автори на текстовите сметаа дека иницијативата на македонската Владата за изградба на капитални објекти во центарот на градот е за поздравување, но според нив, нејзината реализација е кампањска, недоволно подготвена, непрофесионална, чудна, необмислена и нетранспарентна.

Како започна се? Најпрвин се појави компјутерски оживеано филмче со име „Скопје 2014”. Беше под заштита на државата, која е ЗА. Веднаш го зеде „под свое” опозицијата, која е ПРОТИВ. Под итно го прифати јавноста, која е ЗА - ПРОТИВ. Преку ноќ стана најдискутираниот филм во Независна Република Македонија и во македонската кинематографија, воопшто. Во сиот хаос и врева, некаде на маргините, а некои велат - од подземјето, се појавија и зборовите архитектура и архитекти. Некои се појавија дури и лично, ама после. А хаосот трае ли, трае...

Во циркусот што настана со Скопје 2014, најголем ќар извлекоа политичарите. На крајот на краиштата тие имаа добра намера. Конечно нешто да се направи во сивиот, здодевен и запуштен центар на градот во кој ништо не се случуваше со децении. Успеаа да ги помрднат работите од мртва точка. Затоа им симнувам капа. Проектот Скопје 2014 претставува обид да се организира и да се уреди просторот.

Заспани во еден ентрописки свет во кој повеќето луѓе живеат затворени не примајќи нови информации и не испраќајќи пораки надвор од својот имагинарен круг во кој ништо не се случува, архитектите во Македонија со години наназад сонуваат да создадат урбан енвајронмент што ќе биде адекватна рамка за еден современ и модерен живот кон каков се стремат граѓаните во оваа земја.

Прашањето низ кое е проткаено минатото и сегашноста на македонската архитектура и уметност како вонвременска димензија, се рефлектира врз сложената динамика на денешнината, вкучувајќи ја 2014, годината која ќе ги разруши сите архитектонски стилови. Македонската архитектура се состои од елементи кои се разликуваат меѓу себе и имаат карактеристики според кои се утврдува нивната врска и континуитет во развојот на архитектонските објекти.

Основна карактеристика на градот е концентрацијата. Концентрација на луѓе, концентрација на суровини, производи, материја, концентрација на идеи, информации, со еден збор концентрација на различности со цел човекот поефикасно да ги задоволи своите потреби, а истовремено да креира град каде основна карактеристика е заедништвото преку кое тој се издигнува на духовно, социолошко и духовно поле.

Ова е лоша архитектура!“ Што би значело тоа денеска, а притоа да можеме конкретно да зборуваме за некоја локација во центарот на Скопјe? Дали мислиме на проектантскиот концепт, на конструктивното решение, на термо- динамиката на објектот, бојата на фасадата или пак на урбанистичката целина? Кои се критериумите преку кои ние денеска спориме зошто нешто е лошо или пак зошто нешто е добро?