Во МСУ се случи првото отварање на 13. Меѓународно биенале на млади уметници

Вчеравечер во Музејот на современата уметност (МСУ) се случи првото отварање на 13. Меѓународно биенале на млади уметници, покрај изложените дела на уметниците се одржа и  диџеј сет од Мартина Пенева.

Бидејќи оваа година отворањето на Биеналето ќе се одржи на четири различни локации, по вчерашното прво отварање во МСУ, денес  во 20:00 часот, Биеналето ќе се отвори во Природнонаучниот музеј, а потао следат уште две отварања. На 21 мај (петок) ќе има отворање во Музејот на Македонија, а изложбената поставка во зградата на Управата за хидрометеоролошки работи ќе биде отворена за посетители на 22 мај во 13 часот“, велат од МСУ.

Темата на биеналето „Страст за лутање“ /ˈw ɒnd əl ʌst/ значи да лутате бесцелно од место до место. Ако се тргнеме настрана од целта на нашето патување, да биде туризам или бизнис, тогаш можеме да видиме дека чиста форма на движење е сè што останува, како фундаментална функција на животот и енергијата. Под притисоците на животот како фиксни субјекти на капитализмот, принудени сме да произведеме вредност која е потрошна. Да се користи оваа енергија без цел е да се живее со непочитување на оваа системска движечка сила, да не се следи логиката на капиталот. Последователно, ретко имаме желба за лутање, во оваа ситуација денес.

Креативното уметничко дело, како што е нејзината природа не може да ја прифати оваа рестрикција, затоа што она што го цениме како уметност, секогаш ќе биде чин на резит, пукнатина во нашиот дефиниран и адаптиран сензорен систем. Бараме уметност која не го репродуцира значењето на сегашното време. Се потпираме кон уметноста која навестува за тоа што нашата постоечка состојба на знаење е неотповиклива. Сакаме да инспирираме желба за лутање во вселената, внатре и надвор, за да можеме да го прошириме нашиот простор за скитање, простор кој е слободен или е ослободен од доминантниот код со кој поединецот и општеството е фиксен и симболизиран. Овој нов простор достапен за нас без никаква цел претставува можности полни со потенцијал за новитет и уметност. Токму овој краток фитил помеѓу новитетот и новиот простор кој го бара и го наоѓа новиот простор, / ˈw ɒnd əl ʌst / станува политичко движење. Веќе една година сме врзани дома, навикнати на истиот простор, повторување додека чекаме. За да се коси со оваа состојба, нашиот проект бара ′′ копнеж за нешто друго ′′ како лек кој доаѓа од бесцелно лутање, велат организаторите.