Порта3 – градежништво, архитектура и екологија Порта3 – градежништво, архитектура и екологија
Запуштените места во колумбискиот град, кои неретко биле и жаришта на насилство, особено кога Меделин бил главно седиште на Пабло Ескобар, претворени се во уредени јавни места за сите.
Кога се развивал мастер планот за систем на улична расвета во Меделин, втор по големина град во Колимбија, одделот за архитектура при јавното претпријатие ЕРМ, го анализирал нивото на осветлувањето во оваа метропола и дошол до заклучок дека постојат бројни „мрачни“ острова – места на кои речиси не е запалена ниту една светилка.
Со анализа на тие локации се испоставило дека тоа се всушност 144 градски резервоари за вода. Овие резервоари биле изградени на периферијата на градот, меѓутоа како градот се ширел тие се нашле внатре во самите населби. Најлошо од се е дека овие места станале небезбедни зони и жителите ги избегнувале, пишува ArchDaily.
Тогаш се родила идејата дека просторот треба да им се врати на граѓаните, односно нешто што е грдо, може да стане место за гордеење. Со таа идеја се претставиле и на Биеналето во Венеција 2016. година, кога тимот добил ветер во грб.
Реализацијата отпочнала веќе наредната година, а во првата фаза на развој на планот, кој подразбирал трансформација на овие зони, спроведени се анализи кои биле насочени кон употребливоста на земјиштето, густината на населеност, потребите на локалната заедница, како и геолошките ограничувања и понатамошното развивање на водоводната мрежа. По првата селекција, во која се одбрани 32 резервоара, списокот е намален на 14 на кои им била најпотребна интервенција.
Идејата била проектот да се развие во соработка со граѓаните со цел нешто што некогаш било затворено и непознато, да се претвори во нешто отворено и интерактивно.
Центри на рекреација и култура
Резултатот на проектот е спој на постоечката водоводна инфраструктура со јавниот простор. Резервоарите за вода се отворени, ѕидовите кои ги опкружувале се демонтирани, а околината е редизајнирана на начин да се создаде функционален јавен простор каде заедницата повторно ќе се поврзе. Овие простори станале центри на рекреација и култура.
За EPM, целта била трансформација на резервоарите за вода во места каде луѓето ќе се собираат и каде ќе може да се одржуваат разни настани. За да го постигнат тоа, посебно ги анализирале условите за развој и потенцијалот на секој резервоар поединечно. На секоја локација уредени се системи на патеки и мобилијар за просторот да биде што подостапен за сите.
Во финалната фаза истакнати се примарните елементи на проектот, а тоа се вода и светло, што навратува на појдовната точка на целиот проект, кој настанал со анализа на планот за расвета на целиот град.
